Adwentowe czuwanie cz.1

Czas Adwentu to jedyny w całym roku czas, w którym staramy się żyć uważniej. Częściej zwracamy uwagę na to, co dzieje się najbliżej nas i w nas.Trochę na drugi plan schodzą sprawy zawodowe, innym okiem patrzymy na dom rodzinny, na przyjaciół i ludzi, z którymi spotykamy się na co dzień.

Zaczynamy odczuwać potrzebę spokoju, serdeczności, bliskości z tymi, których kochamy oraz potrzebę niesienia pomocy innym, którzy może teraz przeżywają ciężkie chwile.

Bardzo dużą rolę zaczyna odgrywać DOM - obojętnie co to słowo dla każdego z nas znaczy i z czym się kojarzy.

Sprzątamy, czyścimy, starannie dekorujemy, stroimy choinkę wkładając w to całe swoje serce. Fenomenem jest to, że w tą przedświąteczną krzątaninę zaangażowani są wszyscy - maluch, który stawia pierwsze kroki, dziecko, które stoi przed dylematem - jest ten Mikołaj czy go nie ma, młodzież szukająca swojej własnej drogi, my będący rodzicami i organizatorami tego całego zamieszania. No i najstarsze pokolenie, które często wraca wspomnieniami do swoich pierwszych dziecięcych świątecznych przeżyć.

Mam takie wrażenie, że właśnie w tym pierwszym tygodniu Adwentu porządkujemy swój świat zewnętrzny, wszystko co jest wokół nas.

Budujemy klimat, który pozwoli nam na uważniejsze przeżywanie Adwentu w następnych tygodniach.

 Przy płomyku pierwszej świeczki z adwentowego wianka, słuchając pierwszych świąteczno - zimowych melodii, zagrzewając się aromatyczną herbatką z imbirem, cynamonem,goździkami, miodem i cytryną planuję kolejny tydzień adwentowego czuwania.

Dziękuję Kasi i pani Basi za piękne wianki.
Kalendarz inspirowany oczywiście pomysłami z https://www.mypinkplum.pl/